ORCID, ResearcherID, DOI

ORCID

ORCID (Open Rese­ar­cher and Con­tri­bu­tor ID) – to mię­dzy­na­ro­dowy sys­tem iden­ty­fi­ka­cji auto­rów prac nauko­wych. ORCID ma likwi­do­wać pro­blem dublu­ją­cych się nazwisk auto­rów dzia­ła­ją­cych na tym samym polu badaw­czym, eli­mi­no­wać pro­blem róż­nych wer­sji zapisu imie­nia i nazwi­ska, pre­cy­zo­wać toż­sa­mość osób, które zmie­niły nazwi­sko lub afi­lia­cję. Przy­dzie­le­nie iden­ty­fi­ka­tora jest wolne od opłat i moż­liwe zarówno dla osób indy­wi­du­al­nych, jak i insty­tu­cji.

Jego ist­nie­nie nie kłóci się z funk­cjo­no­wa­niem innych sys­te­mów iden­ty­fi­ka­cji auto­rów (np. Rese­ar­cher ID), a wręcz go wspiera. Wydawcy pozwa­lają na obu­stronne łącze­nie infor­ma­cji o auto­rze i wza­jemne lin­ko­wa­nie pro­fili, a nawet zachę­cają czy wręcz obli­gują auto­rów do posia­da­nia ORCID.

Researcher ID

Rese­ar­cher ID (RID) to ogól­no­do­stępny por­tal dla auto­rów i bada­czy nauko­wych, w pełni zin­te­gro­wany z plat­formą Web of Science. Umoż­li­wia on:

• iden­ty­fi­ka­cję autora,
• stwo­rze­nie publicz­nego pro­filu,
• utwo­rze­nie i zarzą­dza­nie listą wła­snych prac nauko­wych,
• dostęp do glo­bal­nej spo­łecz­no­ści naukow­ców.

Od lipca 2011 roku RID jest ści­śle połą­czony z Web of Science: arty­kuły z cza­so­pism indek­so­wa­nych przez WoS i napi­sane przez auto­rów, któ­rzy mają oso­bi­sty pro­fil RID z upu­blicz­nioną na nim listą swo­ich publi­ka­cji, są podłą­czone do numeru RID autora. Infor­ma­cja ta uka­zuje się w rekor­dzie w WoS. Dodat­kowo, posłu­gu­jąc się nume­rem RID można wyszu­ki­wać arty­kuły okre­ślo­nych auto­rów w Web of Science.
Dostęp do Rese­ar­cher ID jest moż­liwy upraw­nio­nym użyt­kow­ni­kom (pra­cow­ni­kom, stu­den­tom, dok­to­ran­tom i słu­cha­czom stu­diów pody­plo­mo­wych PB) poprzez zdalny dostęp do e-zaso­bó­w oraz plat­formę Publon­s.

Praca w Rese­ar­cher ID wymaga dodat­ko­wej indy­wi­du­al­nej reje­stra­cji.

DOI

DOI (Digi­tal Object Iden­ti­fier) – jest to cyfrowy iden­ty­fi­ka­tor doku­mentu elek­tro­nicz­nego. DOI służy do iden­ty­fi­ka­cji doku­men­tów elek­tro­nicz­nych na podob­nej zasa­dzie, jak ISSN (cza­so­pi­smo) czy ISBN (książka). Rozwo­jem tego sys­temu i zarzą­dza­niem nim zaj­muje się Mię­dzy­na­ro­dowa Fun­da­cja DOI – Inter­na­tio­nal DOI Foun­da­tion (IDF) – orga­ni­za­cja typu non-pro­fit, powstała 10 paździer­nika 1998 roku.

Jakie doku­menty mogą otrzy­mać numer DOI
Numer DOI może zostać nadany każ­dej jed­no­stce wła­sno­ści inte­lek­tu­al­nej, którą twórca uzna za wartą oddziel­nego potrak­to­wa­nia, np. arty­kuł, roz­dział z książki, zdję­cie, wykres, opro­gra­mo­wa­nie, utwór muzyczny, itp. Struk­tura numeru DOIIden­ty­fi­ka­tor DOI składa się z dwóch czę­ści prze­dzie­lo­nych uko­śni­kiem: przedrostka (pre­fiks) i koń­cówki (sufiks), np.: 10.1000.10/123456, gdzie:

• 10.1000.10 – przedro­stek, gdzie „10” infor­muje, że mamy do czy­nie­nia z iden­ty­fi­ka­torem DOI (każdy numer DOI zaczyna się od „10”), 1000.10 to numer przy­pi­sany do wydawcy (Publi­sher ID).
• 123456 – sufiks jest uni­kalny dla danego doku­mentu i może być dowol­nym cią­giem zna­ków alfa­nu­me­rycz­nych (Item ID). Jest nada­wany przez samego wydawcę, który musi zagwa­ran­to­wać, że będzie on uni­ka­towy dla każ­dego publi­ko­wa­nego przez niego dzieła. Jeżeli dany doku­ment posiada już inny iden­ty­fi­ka­tor (np. ISBN, ISSN), wów­czas może on być zasto­so­wany jako przy­ro­stek w nume­rze DOI.

I tak np. 10.1103 jest to pre­fiks Ame­ri­can Phy­si­cal Society, 10.1016 pre­fiks firmy Else­vier Science.

Cał­ko­wity DOI może wyglą­dać nastę­pu­jąco: 10.1016/j. jmb. 2014.04.017

Numer DOI raz nadany nie może ulec zmia­nie. Doku­ment zacho­wuje numer DOI, nawet jeśli prawa wła­sno­ści do niego zostaną prze­nie­sione na inną insty­tu­cję. Jeżeli doku­ment zosta­nie kie­dy­kol­wiek usu­nięty, jego numer nie może być ponow­nie wyko­rzy­stany.

Gdzie można uzy­skać numer DOI
Iden­ty­fi­ka­tor DOI jest nada­wany przez jedną z upraw­nio­nych agen­cji, nad­zo­ro­wa­nych przez Inter­na­tio­nal DOI Fun­da­tion – tzw. DOI Regi­stra­tion Agen­cies (RA), dzia­ła­ją­cych jako firmy komer­cyjne, np.: Airiti, Inc.; Cros­sRef; Data­Cite; Enter­ta­in­ment Iden­ti­fier Regi­stry­(EIDR); Publi­ca­tions Office of the Euro­pean Union (OP); Mul­ti­lin­gual Euro­pean DOI Regi­stra­tion Agency (mEDRA).
Spis tych agen­cji wraz z lin­kami jest dostępny na stro­nie domo­wej DOI Registration Agencies.
Dla pol­skich wydaw­ców cie­kawe oferty oraz cen­ni­k można zna­leźć na stro­nie domowej agen­cji mEDRA.